24 mei Bepaal jij de tijd in je leven of bepaalt tijd je leven?
Tijd is een schaars goed
Eén van de eerste lessen in mijn Economie 1 boek op de middelbare school was dat tijd een schaars goed is. In de huidige maatschappij zullen zeker de meeste mensen zich hierin herkennen. Iedereen heeft het de laatste decennia drukker en drukker gekregen. Of klaagt hier in ieder geval over. In allerlei medewerkertevredenheidsonderzoeken wordt vaak aangegeven dat de balans werk/privé ver te zoeken is. Mensen hebben, of ervaren, een enorme boeggolf aan werk die ze maar voor zich uit blijven schuiven. En op de vraag hoe het met iemand gaat komt steevast het antwoord: “Goed. Druk!” Tot slot is er een enorme groei zichtbaar in overspannenheids- en burn-outklachten en dat alles op een veel jongere leeftijd dan vroeger.
Vele boeken en trainingen over timemanagement hebben de markt overspoeld om een oplossing te bieden voor al deze drukte. Oplossingen variërend van het toepassen van de Eisenhower matrix, ook gebruikt door Stephen Covey in zijn 7 stappen, via de Pomodoro methode, time-boxing, Getting Things Done tips tot aan Ikigai. Zoals je merkt heb ook ik mijn ‘fair share’ aan zelfhulp gedaan als het gaat om timemanagement.
Er zit veel goeds in al deze boeken en trainingen. Ze hebben echter ook allemaal de beperking dat ze vooral kijken naar tijd als lineaire tijdseenheid: op een Newtoniaanse wijze. De beschikbare tijd van 24 uur per dag, 7 dagen per week en 365 of 366 dagen per jaar. Binnen die tijd is er een maximum aan hoe hard, slim en snel je kan werken. Daarmee houden al die oplossingen je binnen dezelfde box waar tijd een schaars goed is. Daarmee blijft tijd dus je leven beheersen. Als je dit wilt doorbreken, zal je dus anders naar tijd moeten gaan kijken.
Chronos versus Kairos
De oude Grieken hadden een tweetal begrippen voor tijd. Aan de ene kant ‘Chronos’, de volgordelijke Newtoniaanse tijd waar ik het hiervoor over heb gehad: minuut na minuut, uur na uur, dag na dag, etcetera. Aan de andere kant ‘Kairos’. Dit tweede begrip gaat over ‘het juiste, kritieke moment’. Het zijn die momenten waarop opeens een aantal zaken op zijn plek vallen en er een versnelling plaatsvindt in je activiteiten. Terwijl volgens Chronos daar meer tijd voor nodig was geweest. Chronos is kwantitatief van aard, terwijl Kairos kwalitatief van aard is. Chronos is nu net waar we met z’n allen heel druk in bezig zijn met plannen en uitvoeren. Zelfs zo druk, dat we dat we op geen enkele manier openstaan om ons te laten helpen door Kairos.
Kairos fit
Er komen geregeld allerlei zaken op ons pad die ons zouden kunnen helpen onze doelen sneller te bereiken. Maar omdat we zo druk zijn vallen die zaken ons niet op. We moeten dus wel Kairos fit zijn. Kairos fit betekent dat je ruimte hebt in je hoofd. Niet bezig bent met het mentaal bijhouden en afwerken van allerlei lijstjes. Dat je je ook laat leiden door je gevoel in plaats van datgene wat je hebt geleerd of je is aangeleerd. Tegelijkertijd moet je wel verbonden zijn met en gecommitteerd zijn aan je doel of het resultaat dat je wilt behalen. En terwijl je die rust en ruimte hebt is het dus wachten op dat juiste moment en soms ook vooral van het nemen van de juiste actie op het juiste moment. En vooral het nemen van de ruimte voor de mogelijkheid voor dit soort momenten. Neem dus eens rust om vervolgens in de helft van de tijd met de juiste inspiratie en nieuwe beelden je taak af te maken.
Einstein tijd
In het Newtoniaanse tijdsconcept is tijd absoluut. Er is precies een bepaalde hoeveelheid van en een minuut is 60 seconden. Daarmee ervaar je de schaarste en ontstaat het oncomfortabele gevoel in je dat je je moet haasten.
Einstein daarentegen gaf in 1905 al aan dat tijdsbeleving niet absoluut was, maar relatief: afhankelijk van tijd en ruimte. Daarmee is tijd dus opeens veel meer een ‘ruimte’ probleem. Gay Hendricks legt dit in zijn boek ‘The Big Leap’ mooi uit aan de hand van een voorbeeld. Hij schrijft: “Je hand een minuut op een gloeiend fornuis houden lijkt een uur te duren, omdat je die ruimte niet wilt bezetten en daarmee je energie vooral bezig is met dat het uit die ruimte wil. Daar staat tegenover dat een uur met je nieuwe liefde voorbij vliegt als slechts een minuut, omdat je al die ruimte wilt bezetten met alles wat je hebt. In het laatste geval is je gehele bewustzijn in dat moment bij jou en je nieuwe liefde en kan je energie vrijelijk stromen: er is geen weerstand.”
Zo ook bij een deadline. Als we heel druk zijn met het ons zorgen maken of we wel genoeg tijd hebben om de deadline te halen verliezen we energie en creativiteit. Terwijl als we ons eraan overgeven dat het meer dan voldoende tijd is om dat te creëren wat nodig is, kan de energie stromen en ben je in staat om inderdaad die deadline te halen. We hoeven dus niet langer slachtoffer te zijn in Newtoniaanse tijd, maar kunnen de creator van tijd zijn in Einstein tijd.
Tijd creatie
Hoe creëer je dan die Einstein tijd? Het belangrijkste is dat je je bewust bent van en omarmt dat jij de tijd bepaalt zodat tijd jou niet meer beheerst. Geef daartoe ook alle weerstand of andere zaken die in de weg staan op. Dit zodat je energie en creatiekracht vrij kunnen stromen. Ga vervolgens volledig in het moment, met heel je bewustzijn aan de gang met je taak of opdracht.
Laat je leven niet meer beheersen als een ‘rat-race’. Kies voor Kairos, Einstein tijd of welke tijd dan ook, zolang jij maar de meester wordt van de tijd in je leven. Maak bewuste keuzes, verknoei geen moeite door weerstand of andere blokkades en duik dan ook met volledig bewustzijn in je keuze.
Heb je hier vragen over of wil je hier meer over weten? Laat hieronder een comment achter of stuur me een privé bericht. Ik help je graag verder!